Leerlingenraad

De school waar ik op zit, een idyllisch kleine school voor beroepsonderwijs met in totaal 350 leerlingen, heeft zware tijden achter de rug. Vooral door de economische crisis was het schoolbestuur, in overleg met de leerlingenraad, genoopt om de verminderde subsidies uit eigen kas aan te vullen. Gezien het kleine aantal leerlingen, de hoge kosten voor kwalitatief onderwijs en de steeds verder dichtgedraaide subsidiekraan, is de schatkist van de school nu geheel leeg. Gelukkig heeft de school deze zware tijden overleefd en maakt zich nu op voor betere tijden. Een onderdeel van dit geheel is de verkiezing van een nieuwe leerlingenraad. 

De klas waarin ik zit is eigenlijk een afspiegeling van de Nederlandse samenleving en bevat derhalve leerlingen van verschillende pluimage. Enkele van deze leerlingen, ikzelf heb mij dit keer geheel onthouden van de schoolpolitiek, hebben zich kandidaat gesteld voor de leerlingenraad. Het gevolg is dat ik regelmatig geconfronteerd word met de meest idiote wervingsacties (Is daar wel geld voor?) van deze zogenaamde kandidaten. Alsof de wereldwijde crisis nooit bestaan heeft hebben alle kandidaten hun aandacht verlegd naar het politieke steekspel omtrent de zetelverdeling in de leerlingenraad. Het feit dat de school op het randje van het faillissement heeft gebalanceerd, valt in het niet bij het mislopen van een uitverkiezing voor de leerlingenraad. Eigenlijk onvoorstelbaar dat de gemiddelde scholier dit zonder blikken of blozen accepteert! 

Mark (VVD): 

Rechts vooraan in mijn klas zit een vreselijk irritant ventje waar iedereen eigenlijk een verschrikkelijke hekel aan heeft. Zijn hele kledingstijl, maar ook zijn vreemde gelaatsuitdrukking sluiten aan op levensstijl en de geloofsovertuiging die hij verkondigt. Als ik met hem in discussie ga durft hij me nooit recht aan te kijken en op moeilijke vragen heeft hij steevast een nietszeggend wollig antwoord of hij verschuilt zich achter het feit dat hij zich dat niet kan herinneren. Eigenlijk is hij de eenling bij uitstek in onze klas en dankt zijn aanwezigheid aan het stilzwijgende gedoogbeleid van de rest van de klasgenoten. Maar nu hij zich kandidaat heeft gesteld voor de leerlingenraad gedraagt hij zich ineens alsof hij het populairste jochie van de klas is. Hij spreekt iedereen spontaan aan, ook al is er eigenlijk niemand die wat terugzegt, verkondigt de christelijke geloofsovertuiging gekoppeld aan een uitgebreid investeringsbeleid voor de school. “Leren en werken in een sociaal vangnet” en “Investeren in Kwaliteit” zijn slogans waarmee hij zijn investeringsbeleid verkondigd. Waar het geld voor al deze investeringen vandaan moet komen camoufleert hij heel slim met de term “Samen”. Hiermee bedoelt hij eigenlijk dat we deze investeringen uit eigen zak moeten betalen ondanks het feit dat we, dankzij de Coronapandemie, op de bodem van onze portemonnee zitten. Kortweg, dit ventje is een enorme huichelaar en zal mijn stem dus nooit krijgen. 

Lilianne (PVDA): 

Aan de andere kant van de klas, links voorin dus, zit weer een vriendelijke en amicale chick die met haar welbespraaktheid snel vrienden maakt. Door haar uitstraling en haar sociale handelen is zij eigenlijk wel een van de populairste individuen in de klas. Met haar kan je levendige discussies voeren en soms heeft zij wel een realistisch standpunt. Over het algemeen verkondigt zij helaas een neutrale politiek en laat zich hierin door Mark regelmatig om de tuin leiden. Natuurlijk heeft zij zich beschikbaar gesteld voor de leerlingenraad want zij meent te weten welke politiek de school in de komende jaren moet gaan volgen. Om dit kracht bij te zetten heeft zij inmiddels de aanval geopend op Mark en de eerdere besluitvorming van de leerlingenraad waarvoor zijzelf en Jan-Peter verantwoordelijk waren. Met ludieke teksten wil zij de leerlingen wakker schudden voor het veranderende sociale klimaat op onze school. Maar ook zij presteert het om ons een sigaar uit eigen doos aan te bieden. Zij verkondigd zonder blikken of blozen haar pakkende slogans zoals “Geld voor energiebesparende maatregelen” en “Een Aantrekkelijke leefomgeving”. Waar het geld voor deze investeringen vandaan moet komen wordt zeer kundig gecamoufleerd met de tekst “De begroting van onze school is voor het overgrote deel afhankelijk van het schoolfonds”. En juist dit schoolfonds is opgebouwd uit de bijdrage die door de leerlingen is opgehoest. Het moge duidelijk zijn dat deze kandidaat weinig ruggengraat heeft en dus naar mijn stem kan fluiten. 

Thierry  (FvD): 

Vlak achter Mark, rechts voorin in de klas zit een leerling van uit een familie van aanzien die middels zijn hautaine houding de rest van de klas duidelijk maakt dat hij “Op ons neerkijkt”. Met hem valt geen discussie te voeren omdat hij, ondanks mijn realistische argumentatie, steevast achter zijn eigen bekrompen ideeën blijft staan. Kortweg een gigantische nerd die niet verder kijkt dan zijn eigen (on)mogelijkheden. Hiernaast heb ik ook mijn bedenkingen over zijn seksuele geaardheid. De godganse dag zit hij namelijk tegen Mark aan te schuren. Elke dag wordt hij door zijn welbemiddelde vader (Hij is een of andere pianovirtuoos) in zijn grote Amerikaanse bolide naar school gebracht. Helaas heeft ook hij zich verkiesbaar gesteld voor de leerlingenraad omdat hij het gewoon “Beter” weet dan de rest. Zijn slogans “Zichtbare en aanspreekbare conciërges” en het "Aanpakken van het immigratiebeleid" en “Uitreden uit het overkoepelende scholenorgaan” zijn vage verkiezingsbeloften die eigenlijk zijn levenswijze in stand moeten houden. Natuurlijk zijn deze verkiezingspunten sterk afhankelijk van investeringen uit een niet geïdentificeerde bron. Het is mij wel duidelijk dat dit figuur de rijkdommen graag in eigen portemonnee wil houden en deze nooit zal delen met de andere leerlingen in de klas. Wederom dus een kandidaat die mijn stem niet waardig is. 

Sigfrid (D66): 

Midden in de klas zit een slimme en prominente dame die slim gebruik maakt van de onrust onder de leerlingen. Zodra je haar aanspreekt op haar standpunten krijg je een stortvloed van woorden over je heen. Eigenlijk gedraagt zij zich meer als een soort autist waarmee een gezonde dialoog onmogelijk is. Eigenlijk een feministe pur sang die de eigenschap vertoont haar eigen mening aan anderen op te dringen. Op zich mag ik deze rebelse meid wel want zij weerspiegeld enigszins een aantal van mijn belangrijke karaktereigenschappen. Op basis van haar eigen uitgesproken mening heeft zij zich ook verkiesbaar gesteld voor de leerlingenraad. Helaas verkondigt zij ook dat er flink geïnvesteerd moet worden in een beter onderwijs en een leefbaar milieu. Verder heeft zij ambitieuze plannen voor de nieuwbouw voor de school en wil zij paal en perk stellen aan racisme en discriminatie. Waar Zij het geld voor deze investeringen vandaan haalt wordt verwoord met de zinsnede “Mensen zijn creatief en vinden steeds opnieuw creatieve oplossingen, de school moet dat stimuleren”. Bedoeld zij eigenlijk niet gewoon dat de leerlingen deze investeringen moeten ophoesten? 

Jesse (Groenlinks): 

Links achterin de klas zit een vriendelijk ventje van Marokkaans-Indische afkomst die zich graag op de achtergrond houdt. Het gehele jaar probeert hij vriendjes te worden met de vier eerder beschreven kandidaten. Ook Jesse treeft naar een positie in de leerlingenraad. Natuurlijk heeft hij een aantal verkiezingspunten waarmee hij zich profileert. “Alle kinderen verdienen het beste onderwijs.”, “Het minimumloon voor vakantiebaantjes moet omhoog.” en “Het vastleggen van gelijkheid voor vrouwelijke en mannelijke leerlingen.” Hij verdedigt vaak de zwakke en kwetsbare leerlingen en reageert constant kritisch naar gezaghebbende personen. Naar mijn mening past hij zich, ten koste van zijn eigen mening, te vaak aan de andere kandidaten voor de leerlingenraad. Helaas dus geen kandidaat waar ik op kan bouwen en dus ook niet waardig om mijn stem te krijgen. 

Geert (PVV): 

Deze leerling gedraagt zich ook uiterst confronterend en probeert met keiharde uitspraken zieltjes te winnen voor zijn standpunten. Sommige medeleerlingen vallen als een blok voor zijn charismatische verschijning en lopen klakkeloos achter hem aan richting een maatschappij die een kadaverdiscipline als basis heeft. Het feit dat hij hoofdzakelijk de culturele en sociale aanpassingsproblemen van minderheden aanwijst als oorzaak van alle tekortkomingen en problemen op school, gaat mij te ver. Hij weigert steevast naar zijn eigen tekortkomingen te kijken en probeert elke keer de discussie naar zijn hand te zetten door zijn eigen falen aan anderen te wijten. Ook Geert schijnt kapitalen beschikbaar te hebben om zijn programma uit te voeren. “Kleinschaliger onderwijs en het afschaffen van het leenstelsel door het herintroduceren van de basisbeurs.”, “Beperken van de instroom van minderheden op school” en “Het afschaffen van het diversiteitsbeleid voor het behoud van de Nederlandse cultuur en tradities.” Het zal duidelijk zijn dat ik dit figuur als “Extreem gevaarlijk” beschouw en dat ik, omwille van een democratische leerlingenraad, nooit mijn stem op hem zal uitbrengen. 

Gert-Jan (Christenunie): 

Deze godvrezende gereformeerde leerling komt uit een het noorden van het land en is een zoon van gereformeerde evangelisten. Als je met hem in discussie gaat kom je in een soort tijdvortex terecht waarbij zijn standpunten je steeds verder laten afglijden naar de oertijd. Zonder blikken of blozen verkondigt hij dat het geloof ook een stem moet hebben in de leerlingenraad. Verder is hij van mening dat sex voor het huwelijk uit den boze is en dat abortus vanuit zijn geloof met harde hand gestraft zal worden, de pil en een condoom beschouwt hij als producten gemaakt door de duivel. Kortweg, met hem heb je dus werkelijk geen studentenleven! Hij probeert mij ook regelmatig op de vingers te tikken als ik uit frustratie weer eens een zeer akoestische vloek het levenslicht laat zien. Natuurlijk heeft hij, uit geloofsovertuigingen, besloten om zich verkiesbaar te stellen voor de leerlingenraad en heeft daarom een zeer uitgebreid programma van grijze en vage standpunten geschreven. Nietszeggende en ouderwetse standpunten waar een normaal en realistisch mens zich onmogelijk in zal kunnen vinden. Hierbij schijnt ook deze leerling weer kapitalen beschikbaar te hebben om zijn agendapunten uit te laten voeren. 

En ik? (Zit er ergens midden in): 

Het zal duidelijk zijn dat ik in een kleurrijke klas zit waar elke dag weer levendige en vaak verhitte discussies worden gevoerd. Alle kandidaten, maar ook diverse andere splintergroepen, verkondigen dat er geïnvesteerd moet worden in het maatschappelijke en sociale klimaat van onze school zonder dat zij maar één logische verklaring kunnen geven waar de benodigde financiën vandaan komen. Eigenlijk komt het erop neer dat al deze kandidaten mij een (surrealistische?) toekomst voorschotelen zonder dat zij maar iets over het prijskaartje willen zeggen. Mark en Geert hebben inmiddels een laaiende ruzie over een aantal standpunten terwijl de andere kandidaten, aangespoord door de tweedracht onder de twee eerder vernoemde kandidaten, zijdelings luidruchtig hun standpunten verkondigen en hun eigen politieke koers proberen uit te zetten. De stoelendans komt langzaam op gang en het gekrakeel wordt met de dag heviger. Over en weer wordt er geschoten met losse flodders hetgeen tot een enorm kabaal leidt waarin mijn eigen stem eigenlijk geheel verstomd. Ik mag mijn stem uitbrengen maar daarna zal mijn stem, in de algehele kakafonie van politieke standpunten, geheel niet meer gehoord worden!