De grote depressie

We hebben de knusse en gezellige decembermaand achter ons gelaten en zitten we alweer in het nieuwe jaar. Tijdens de kerstdagen hebben we allemaal met een meewarig gevoel ons leventje bekeken en zijn spontaan tot het besef gekomen dat we het nog niet eens zo slecht hebben getroffen met de mensen die dicht aan jouw hart liggen. Melancholisch beleven we de feestdagen en houden we van alles en iedereen om ons heen. Wat zijn die feestdagen toch hartverwarmend! 

Echter als we de jaarwisseling eenmaal achter de rug hebben worden we getroffen door een emotionele mokerslag die ons allemaal met beide voetjes op de grond zet. De winter is qua gevoel en emotioneel gezien op 1 januari echt begonnen, het is koud, het stormt en het regent en hierbij hebben we ook nog korte dagen omdat het zo vroeg donker wordt. Onderzoekers hebben aangetoond dat veel mensen te lijden hebben van de zogenaamde “winterdepressie”. Mensen die zich met zeer veel moeite een zware weg door deze donkere dagen banen waarin de mooie herinneringen aan een frivool voorjaar en een warme zomer ver weg lijken. 

Nu stond ik vanochtend voor de spiegel en ineens kreeg dat belabberde gevoel mij ook te pakken. Wezenloos stond ik voor me uit te staren en kwamen de trieste en duistere gedachten spontaan boven drijven. Natuurlijk heb ik het afgelopen jaar mijn weg moeten vinden in een onzekere periode waarin ik werkloos was (En nog steeds ben!) en een financiële situatie die met de dag een meer hopeloze opgave blijkt te worden. Warrige en negatieve gedachten maken zich spontaan meester van me en voor ik het in de gaten had stond ik 10 minuten verstijfd voor de spiegel. Heb ik het dan zo slecht gedaan? Wat als ik geen baan vind? Wat als er geen extra inkomen komt? Wat als........ 



Als je meegaat in deze gedachten, iets wat heel menselijk schijnt te zijn, kom je lichamelijk ook ineens in een depressie. Overal verschijnen kleine pijntjes en irritaties die jouw gedachten zo mogelijk nog negatiever beïnvloeden. Voor je het weet zit je emotioneel en lichamelijk in een negatieve spiraal waaruit ontsnappen heel moeilijk kan zijn. 

De spiegel toonde mij een zwaarmoedige man die met een lege gezichtsuitdrukking voor zich uit stond te staren. De tijd leek oneindig en niet voort te schrijden, alles was gevangen in dit ene ogenblik van zelfmedelijden, onzekerheid en trieste vooruitzichten. Was deze altijd voortrazende positivo nu eindelijk te pakken genomen door een zwaarmoedige psychische staat van besluiteloosheid? 

Het duurde in mijn gevoel eigenlijk heel erg lang voordat ik in de gaten had wat er gebeurde en het duurde nog langer voordat mijn nimmer aflatende overlevingsdrang de bovenhand kreeg. Ik schrok van de situatie, sperde mijn ogen open en gooide er enkele vloeken uit waardoor de “Bond tegen Vloeken” de komende jaren weer een heleboel extra werk heeft gekregen. Het kan toch niet zo zijn dat ik een statistich gegeven ga worden in de analen van het onderzoek over winterdepressies? Dit kan en zal ik namelijk niet toestaan want ik ben op deze aardkloot gekomen om grootse dingen neer te zetten! Ik zal en moet ervoor zorgen dat alles en iedereen bekend raakt met het persoon die ik ben........ ik word een beroemde persoonlijkheid! 

Je zult je nu wel afvragen of ik het niet te hoog in mijn bol heb zitten of dat ik nu echt psychisch ontspoort ben geraakt. Maar in mijn optiek is een ongeremde positieve emotie de enige remedie tegen een mogelijke depressie. Juist op deze momenten geef ik vol gas en laat me door niets en niemand afremmen. En weet je, juist die positieve handelingen en gedachtes zetten mij binnen korte tijd weer op het juiste spoor. Ik ben er weer en ik zal van me laten spreken! 

Als je eenmaal aan een depressie lijdt kan je je laten opsluiten in één of andere vage kliniek, je kan je laten platspuiten of je kan het op een zuipen zetten. Je laat je lekker wegzakken in een roes van onverschilligheid en valse veiligheid zodat de harde realiteit ineens heel ver weg lijkt. Heerlijk terend op een valse emotionele gedachte lijkt het dan of je de hele wereld aan kan. Maar dan kom je ineens tot je positieven en zie je dat de problemen, waarvoor je op de vlucht was, trouw op jou hebben gewacht. Je hebt te maken met de zogenaamde “Lithium Sunset”, een periode waarin realiteit en waanzin door elkaar lopen, een situatie die alleen met behulp van professionele ondersteuning kan worden opgelost. Ik kan me voorstellen dat veel mensen juist bang zijn voor een sterke positieve emotie en dat zij liever blijven teren in hun eigen negatieve houding. Honderden artsen en onderzoekers hebben research gedaan en geschreven over de winterdepressie maar eigenlijk ben jij de enige persoon die een dergelijke negatieve spiraal kan doorbreken. 

Ik heb enorm veel respect voor de mensen die zich openstellen voor hun eigen kritische blik en dan ook aan het werk gaan om zichzelf op die negatieve punten te verbeteren. Het is niet een kwestie van “sterk” zijn, maar het is meer een kwestie van eerlijk zijn tegenover jezelf en tegenover anderen. Je mag rustig laten zien dat je in een kwetsbaar moment verkeerd en je mag verwachten, en misschien zelfs eisen, dat anderen daar rekening mee houden. Durf jezelf te bekritiseren en durf hierover eerlijk te zijn naar jezelf en naar anderen, het maakt het leven een stuk gemakkelijker. 

En in mijn geval...... ik heb mezelf een flinke schop onder mijn achterwerk gegeven, ik heb mezelf uitgescholden en ik heb mezelf verplicht om die negatieve gevoelens niet toe te laten. Ik ben nu eenmaal geweldig, een warme persoonlijkheid, iemand om van te houden, knap en intelligent, doortastend......... en volgens mij nu echt volledig psychisch ontspoort!